Frank Morris, Jonh και Clarence Anglin. Ήταν το 1962, όταν οι τρεις διαβόητοι δραπέτες κατάφεραν και διέφυγαν από τις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Αλκατράζ, σε μια υπόθεση απόδρασης που συνέθλιψε το γόητρο του FBI και έμελλε να μείνει άλυτη μέχρι και σήμερα. Το πασίγνωστο σωφρονιστικό ίδρυμα κατασκευάστηκε στο ομώνυμο νησί της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο και οι λόγοι οι οποίοι συντέλεσαν στο να χαρακτηριστεί οποιαδήποτε απόπειρα απόδρασης ως αδύνατη, ήταν ουσιαστικά δύο. Ο πρώτος αφορούσε την αδιάκοπη και συνεχόμενη φύλαξη, τον τρόπο κατασκευής και την αρχιτεκτονική της φυλακής. Με τσιμεντένιους τοίχους και δαιδαλώδεις διαδρόμους πίσω από τα κελιά, ακόμα και αν κάποιος κατάφερνε να βγει από αυτά, δύσκολα θα έφθανε σε κάποιο σημείο όπου θα ήταν εφικτή η εγκατάλειψη του «βράχου».
Ο δεύτερος λόγος αποσκοπούσε στο γεγονός πως αν παρόλα αυτά κάποιος κατάφερνε να παρακάμψει όλες τις προηγούμενες δικλίδες ασφαλείας, θα βρισκόταν αντιμέτωπος με τα πανίσχυρα θαλάσσια ρεύματα του κόλπου, καταρρίπτοντας ουσιαστικά οποιαδήποτε ελπίδα διαφυγής προς την ακτή. Τελικά όμως η ανθρώπινη εφευρετικότητα μπορεί να αποδειχθεί πολύ ισχυρή και να αποτελέσει σανίδα σωτηρίας, ειδικά όταν τροφοδοτείται από το αίσθημα της αφαίρεσης της ελευθερίας.
Αυτό ακριβώς συνέβη και με τους τρεις, μοναδικούς δραπέτες στην ιστορία του Αλκατράζ. Πολλά θεωρητικά σενάρια επικράτησαν για το τι μπορεί να συνέβη στον Frank Morris και στους αδερφούς Anglin , όμως κανένα από αυτά δεν επαληθεύτηκε ποτέ και η τύχη τους παρέμεινε ένα άλυτο μυστήριο. Η φυλακή μετά από λίγα χρόνια έκλεισε και αργότερα μετατράπηκε σε ένα εντυπωσιακό μουσείο που δέχεται πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες τον χρόνο.
Ας δούμε τώρα πως μπορεί να συνδέεται η 3D εκτύπωση με το παραπάνω ιστορικό γεγονός. Η συγκεκριμένη τεχνολογία έχει βοηθήσει αρκετές φορές στην αναπαράσταση εγκλημάτων με σκοπό την περαιτέρω εμβάθυνση στις λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά και να οδηγήσουν στο επιτυχές κλείσιμο των υποθέσεών τους. Κάτι παρόμοιο συνέβη και στην περίπτωση της απόδρασης από τη φυλακή του Αλκατράζ. Πριν μερικές ημέρες και πιο συγκεκριμένα στις 15 Νοεμβρίου, στο ομώνυμο νησί, ο ειδικός πράκτορας του FBI, John F. Bennett, παρουσίασε τα 3D εκτυπωμένα αντίγραφα των ψεύτικων κεφαλιών που χρησιμοποιήθηκαν από τους διαφυγόντες για να ξεγελάσουν τους φρουρούς, κάνοντάς τους να πιστέψουν ότι βρίσκονταν ακόμα στο κρεβάτι τους.
Για την ιστορία, εκείνοι είχαν ήδη διαφύγει από το κελί τους, αξιοποιώντας και σκάβοντας ένα ευπαθές σημείο που είχαν ανακαλύψει στον τσιμεντένιο τοίχο, ακολουθώντας τον δρόμο που είχαν σχεδιάσει προς την ελευθερία. Παρόλο που η υπόθεση είναι ακόμα ανοιχτή, τα αντίγραφα δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για εγκληματολογικούς ερευνητικούς σκοπούς. Κατασκευάστηκαν με σκοπό να προσελκύσουν αρκετούς ενδιαφερόμενους επιθεωρητές εγκληματικών υποθέσεων από όλο τον κόσμο, χωρίς να είναι υπαρκτή η ανησυχία για ενδεχόμενη αλλοίωση ή ακόμα και καταστροφή των αρχικών αποδεικτικών στοιχείων.
Την κατασκευή των 3D εκτυπωμένων αντιγράφων ανέλαβε μια ομάδα από τη Μονάδα Επιχειρησιακού Έργου του FBI. Για να σαρώσουν τα πρωτότυπα, χρησιμοποίησαν μια τεχνολογία υψηλής ανάλυσης, όμοια με εκείνη που χρησιμοποιείται στα εγκληματολογικά εργαστήρια του FBI για τη δημιουργία ψηφιακών 3D μοντέλων των εξαρτημάτων μιας βόμβας, διάφορων πυροβόλων όπλων και γενικότερα στις σκηνές εγκλήματος, προκειμένου να μειώσουν τον απαιτούμενο χρόνο για τη διαλεύκανση μιας υπόθεσης.
Μετά το πέρας της 3D εκτύπωσης, τα αντίγραφα ζωγραφίστηκαν και στο σημείο του τριχωτού της κεφαλής τοποθετήθηκαν αληθινές ανθρώπινες τρίχες, όπως ακριβώς έκαναν και οι τρεις δραπέτες στα ομοιώματα που χρησιμοποίησαν για να ξεγελάσουν τους φρουρούς.
